Մթնոլորտը Երկրագունդը շրջապատող օդի շերտն է՝ մի հսկայական գազային օվկիանոս որի հատակը Երկրի մակերևույթն է։
Մթնոլորտը, որով պայմանավորված է կյանքի գոյությունը Երկրի վրա, մի քանի գազերի՝ ազոտի (78%), թթվածնի (21%), արգոնի (0,93%), ածխաթթվական գազի (0,03%) խառնուրդ է։ Այն աննշան քանակով պարունակում է նաև իներտ գազեր՝ նեոն, հելիոն, կրիպտոն և այլն։ Գազերից բացի, մթնոլորտում միշտ առկա են նաև ջրային գոլորշիներ, փոշու և ծխի մասնիկներ, սառույցի բյուղերիկներ։
Ենթադրվում է, որ ժամանակակից մթնոլորտն ու երկրորդային ծագում, այսինքն՝ այն առաջացել է Երկիր մոլորակի կազմավորումից հետո՝ նրա կարծր կեղևից անջատված գազերից։ Ժամանակի ընթացքում մթնոլորտը մի քանի գործոնների ազդեցության հետևանքով կրել է զգալի փոփոխություններ։ Մթնոլորտի զարգացումը սերտորեն կապված է երկրաբանական և երկրաքիմիական շարժընթացների, կենդանի օրգանիզմերի գործոնեության հետ։
Մարդկանց համար մեծ կարևորություն ունի հատկապես մթնոլորտի ստորին շերտը՝ ներքնոլորտը (տրոպոսֆերա), որի բարձրությունը Երկրի մակերևույթից 8-17 կմ է։ Այստեղ են կուտակված մթնոլորտի զանգվածի 80%-ը և ջրային գոլորշիները, այս շերտում են առաջանում ամպերը, ծնվում ամպրոպները, անձրևներն ու ձյունը։ Ներքնոլորտում, որպես օրինաչափություն, ըստ բարձրության՝ յուրաքանչյուր 1 կմ-ի վրա ջերմաստիճանը նվազում է 5-600-ով։
Մթնոլորտի հաջորդ շերտը՝ վերնոլորտը (ստրատոսֆերա), հասնում է մինչև 50-55 կմ բարձրության։ Օդն այստեղ խիստ նոսր է, իսկ երկինքը մուգ մանուշակագույնից մինչև գրեթե սև։